vrijdag 5 december 2014

Nick Cave & the Bad Seeds - Muziek om nooit te vergeten: Week 49

Het idee is om de link aan te klikken welke opent in een nieuw venster. Daarna kun je tegelijkertijd het verhaal eronder lezen om zo beide in je op te nemen.

Nick Cave & the Bad Seeds -The curse of Millhaven
(klik hier voor de muziek)

Een man die nog hoog op mijn verlanglijst stond om eens live te zien was mister Nick Cave. Groot was mijn plezier dan ook toen ik begin 2013 las dat hij Nederland aan zou doen, maar de teleurstelling was weer daar toen ik vernam dat het de Heineken Music Hall werd. Toch was mijn nieuwsgierigheid groter dan mijn teleurstelling, dus ik besloot toch maar om kaarten aan te schaffen.

Nick Cave werd op 22 september 1957 geboren in Victoria, Australie. Op zijn negende werd hij lid van het plaatselijke kerkkoor. Maar een echt brave jongen was het niet. Toen hij 19 jaar oud was kreeg hij te horen dat zijn vader was overleden bij een auto ongeluk. Vreemd genoeg kreeg hij dit te horen toen zijn moeder hem op kwam halen uit de politiecel waar hij net vastzat voor een inbraak. Hij volgde reguliere scholen maar het ging allemaal niet echt naar behoren. Uiteindelijk belandde hij op de kunstacademie waar hij ook voor het eerst in aanraking kwam met heroine. Hij volgde de richting schilderen, maar na ruim een jaar stopte hij om zich toe te leggen op de muziek.

Zijn eerste band vormde hij al wel op school. Dit was de band die na zijn schooltijd aan de weg zou timmeren onder de naam the Birthday Party. Nadat zij groot waren geworden als post-punk band in thuisland Australie, besloten ze te verkassen naar Londen. In 1984 viel het doek voor de band omdat de twee leiders Nick Cave en gitarist Rowland S. Howard niet meer samen konden werken, mede door het grote drugsgebruik.

Hierna richtte hij Nick Cave & the Bad Seeds op met daarin het Birthday Party bandlid Mick Harvey (die begon als drummer, maar zo'n beetje alle instrumenten kan bespelen). Verder werd de band aangevuld met vrij onbekende mensen, alleen Blixa Bargeld (Einsturzende Neubauten) had een vrij bekende naam. In eerste instantie was de band bedoeld als een backing band voor een solo-project van Cave. Maar uiteindelijk werd het toch een vaste band. De eerste naam waar voor gekozen werd was Nick Cave & the Cavemen, maar ook dit werd later aangepast (verwijzend naar "Bad Seeds", een EP van the Birthday Party). Na een korte terugkeer naar Australie keerde de band terug naar Londen om vervolgens te verkassen naar Berlijn. Naast Cave en Harvey wijzigde de samenstelling van de band vrij regelmatig.

De band bracht bijna jaarlijks albums uit. Op het vijfde album uit 1988 ("Tender prey") staat het later door Johnny Cash gecoverde nummer "The mercy seat". Een prachtig maar ook hypnotiserend nummer over een man die op de elektrische stoel zit om geexecuteerd te worden. In de tekst wordt ook Cave's kennis van het oude- en nieuwe testament duidelijk (uit zijn verleden als kerkkoor zanger) met diverse verwijzingen. Het succes dat de band kreeg werd groter en groter. Maar ook het drugsgebruik van Nick Cave. In 1989 verhuisde hij daarom naar Sao Paolo, Brazilie om een grondige afkickkuur te volgen. Ook ging hij zich wat meer toeleggen op duistere piano-ballads, wat steeds meer naar voren zou komen in zijn toekomstiger werk.

In 1996 kwam de CD "Murder ballads" uit. Een verzameling met de meest lugubere teksten die je maar kunt bedenken op muziek gezet. Ik weet niet hoeveel mensen er precies vermoord worden op dit hele album, maar ze zijn niet op twee handen te tellen. Van dit album komt ook het nummer uit de link en het is zeer de moeite waard om hem na afloop van dit stuk nog eens helemaal te luisteren en tegelijk de tekst mee te lezen. Een prachtig maar ook afschuwelijk verhaal. Maar als je het woord "terrier" tekstueel kan laten rijmen op "buried her" dan ben je gewoon een geniaal songschrijver... En als je denkt dat dit nummer gruwelijk is, probeer dan nog even "O'Malley's bar" met de lyrics in onderstaande link. Daar vallen nog meer slachtoffers. Het werd het best verkopende album van Cave tot nu toe. Natuurlijk ook mede door het succesnummer "Where the wild roses grow", een duet met Kylie Minogue.

Op 17 november 2013 kwam hij dan dus naar Amsterdam. Dit alles als promotie van het nieuwe (15e) album "Push the sky away". In 2009 had Mick Harvey de band verlaten en dit was de eerste CD zonder hem. Maar sinds 1997 was er al een andere multi-instrumentalist toegetreden tot de band. Warren Ellis speelt ook bijna alles en was ook nog eens een enorme blikvanger door zijn uiterlijk. De plaat werd opgenomen in een kasteel in Frankrijk en laat weer horen waar Cave en de band goed in zijn: Duistere en sferische muziek, niet echt om voor op een feestje de mensen op de dansvloer te krijgen maar lekker voor languit op de bank met kaarsjes en een goede whisky.

De avond in Amsterdam werd toch mooi. Ik ging er samen met twee muziekvrienden Frido en Kevin naar toe. We zochten een goed plekje op de tribune, want ik vind het ook echt muziek om bij te zitten en niet dat er constant mensen tegen je aan hangen, achter je hardop schreeuwend vragen of zijn buurman nog wat wil drinken, of dat er precies een basketball team voor je gaat staan. Hierdoor zaten we dus ook niet vooraan, maar toch prima genoeg om het goed mee te beleven. Maar als er dan tijdens een rustig en prachtig gevoelig stuk in het nummer "Push the sky away" drie stoere beveiligingsmensen over de tribune heen denderen en brullen dat je "NIET OP DE TRAPPEN MAG ZITTEN, EN MOET DOORLOPEN" dan heb je volgens mij niet helemaal goed begrepen waar je aan het werk bent. Wat een stelletje mafkezen zeg. Verder zag ik Warren Ellis regelmatig met grote stokken lopen en dat hij zich hiermee flink uitleefde op een enorme xylofoon. Helaas was hier niks van te horen in de zaal wat maar weer aangeeft dat deze bierhal totaal niet geschikt is om muziek in te maken. Toch was er genoeg moois dat voorbij kwam wat de avond niet helemaal verpestte waardoor hij toch mij altijd bij zou blijven. Maar wat zou het toch ideaal zijn als je deze man met band eens zou mogen zien in bijvoorbeeld het Congresgebouw in den Haag....

Links:
Official website: http://nickcave.com/
"O'Malley's bar" met lyrics: https://www.youtube.com/watch?v=pfLHHBUco04
"Jubilee Street" live in Amsterdam 2013: https://www.youtube.com/watch?v=mYwSnekUpwI
"The mercy seat" live op Glastonbury 2009: https://www.youtube.com/watch?v=mxk5o8DCK6g
"Stagger Lee" live op Glastonbury 2013: https://www.youtube.com/watch?v=EjIfrhSQ8Pk
BBC 4 Sessions 2008 (1 uur lang live): https://www.youtube.com/watch?v=kMOFXv8PQ2Y

Geen opmerkingen:

Een reactie posten