Pink Floyd - Muziek om nooit te vergeten: Week 15

Het idee is om eerst de link aan te klikken met het muziekfragment (dit opent in een nieuw venster) en daarna het blog te lezen. Zodat je de muziek in je op kunt nemen.

Pink Floyd - See Emily play
(klik hier voor de muziek)

Over Pink Floyd valt heel veel te vertellen. Maar aangezien ik voor het nummer "See Emily play" heb gekozen wil ik het uitsluitend over de Syd Barrett periode hebben.

Het nummer werd opgenomen op 23 mei 1967. Pink Floyd bestond in die tijd uit: Syd Barrett (gitaar/zang), Richard Wright (keyboards/achtergrond zang), Roger Waters (bas/achtergrond zang) en Nick Mason (drums). De band had nog geen album uit, en dit zou de tweede single worden na "Arnold Layne". Syd Barrett speelt slide gitaar op dit nummer en als slide gebruikt hij een plastic lineaal. Het nummer bestond eigenlijk uit een hele lange uitgesponnen versie met achteruit gedraaide tapes, maar deze hebben de edit nooit gehaald. Uiteindelijk was Barrett ook niet blij met de uiteindelijke versie en daarom zou ik graag eens willen horen wat de eigenlijke bedoeling was.

Maar het grote Pink Floyd brein uit die tijd was Syd Barrett. Geboren als Roger Keith Barrett op 6 januari 1946 in Cambridge. In zijn jeugdjaren zat hij samen met Roger Waters op school en ze waren ook goede vrienden. Later tijdens zijn middelbare schooltijd kwam hij David Gilmour tegen. In 1963 hoorde Syd de Rolling Stones en werd hij groot fan. Nadat hij eerst vooral Beatles nummers speelde op feestjes waren het nu de Stones die zijn aandacht trokken. Ook zag hij Bob Dylan live en hierdoor besloot hij om eigen nummers te gaan schrijven.

In 1965 sloot hij zich aan bij de band The Tea Set. Deze naam werd snel gewijzigd in The Pink Floyd Sound waarna de band opnames kon maken via vriend Richard Wright. In deze tijd kwam Syd ook voor het eerst in aanraking met LSD. De band was eerst geïnteresseerd in het spelen van Amerikaanse R&B covers, maar door de ideeën van Syd veranderde dit snel in geïmproviseerde jazz. Rond die tijd ontstond er ook een nieuwe club in London die vooral op zoek was naar psychedelische muziek. En hier werd Pink Floyd de huis band. Hier maakten ze naam en al snel traden ze ook buiten London op. Ook werd er een nummer gebruikt voor een film (een 16 minuten durende versie van "Instellar overdrive").

De band sloot een deal met EMI en van de opnametijd werden eerst de singles opgenomen. De eerste single "Arnold Layne" haalde de 20e plaats. Al was het wel geboycot door de BBC omdat het over een man ging die dameskleding van de waslijnen steelt. Tijdens de opnames van het debuutalbum "The piper at the gates of dawn" kwam "See Emily play" uit die de 6e plaats wist te halen. Voor de opnames van dit album zat Pink Floyd in de Abbey Road studio's no.3. Tegelijk met the Beatles die in studio no.2 aan het opnemen waren. Het album uitbrengen bleek een perfecte timing, want deze haalde ook een 6e plek.

Na het uitbrengen van dit album werd Syd's positie in de band onhoudbaar. Bij live optredens speelde hij vaak maar één akkoord voor de hele avond, of soms zelfs helemaal niet. Er is ook een opname bekend waarin hij tijdens het spelen van één akkoord langzaam zijn gitaar aan het ontstemmen is. Dit allemaal ten gevolge van een enorm gebruik van psychedelische drugs en met name LSD. Uiteindelijk besloot de band om David Gilmour (Syd's oude schoolmaatje) te vragen als vervanger.

Barrett verdween van het toneel. Hij bracht nog wel wat solo materiaal uit, maar dit waren albums met slechts een handvol geniale songs. David Gilmour en Roger Waters werden nog wel gevraagd voor het produceren van veel van zijn muziek. En op het tweede solo album speelde Richard Wright nog wat keyboards mee. Maar daarna werd het stil.

Het ging niet goed met hem en in 1978 ging hij terug naar Cambridge om bij zijn moeder te wonen. De leden van Pink Floyd zorgden wel goed voor zijn royalties die hij netjes ontving van live- en verzamel albums. Hij leefde als een kluizenaar, deed aan schilderen en tuinieren en zijn enige contact met de buitenwereld was zijn zus. Ondanks verwoede pogingen van journalisten en fans om contact met hem te zoeken bleef hij onbereikbaar. Hij leed aan een ernstige vorm van diabetes wat mede oorzaak was van zijn sterven in 2006. De doodsoorzaak was alvleesklier kanker.

Meest legendarisch verhaal is toch wel uit 1975. Pink Floyd was in de studio het album "Wish you were here" aan het opnemen in de Abbey Road studio's. Tijdens de opnames van "Shine on you crazy diamond" (wat over Syd gaat) liep hij onaangekondigd de studio in. Hij had een flink overgewicht en had zich kaalgeschoren en zelfs zijn wenkbrauwen afgeschoren. Zijn ex-bandleden herkenden hem niet eens. Deze kennismaking kwam later terug in de film "the Wall" waarin Bob Geldof de hoofdrol speelt en ook tijdens de film zich kaal scheert en zich ontdoet van zijn wenkbrauwen.

Ik heb ook nog een leuke persoonlijke herinnering aan het nummer "See Emily play". Het zal zo'n beetje 1999 geweest zijn. In jongerencentrum de Schuit in Katwijk aan Zee speelde Ross Curry met zijn band live. De zaal was zeker niet vol en een vervelende jongen in het publiek met iets te veel drank op brulde steeds tussen de nummers door dat hij een "covertje" wilde. Dit tot grote irritatie van de rest van de bezoekers en ook Ross Curry. Uiteindelijk sloot hij het optreden af met "je wilde toch een covertje, nou hier is je covertje" en hij speelde een geweldige "See Emily play". Helaas niet tot tevredenheid van de dronken bezoeker die na afloop klaagde "maar deze ken ik helemaal niet...

Terug naar Syd Barrett. Wat betreft zijn geestelijke gesteldheid doen er veel verhalen de ronde. Van schizofreen tot Azperger en van autisme tot bipolaire stoornis. Zijn zus geeft aan dat dit allemaal niet waar is. Ze geeft wel toe dat hij egoïstisch was en vooral op zichzelf, maar dat er nooit bewezen is dat hij geestelijk ziek was. De waarheid zal wel ergens in het midden liggen, maar één ding is wel bewezen: Hij was ooit een geniaal liedjes-schrijver...

Links:
Syd Barrett Official: http://www.sydbarrett.com/
Astronomy domine (live) met Syd Barrett: https://www.youtube.com/watch?v=CX4ntG1Ks9s
Syd Barrett documentaire (1 uur): https://www.youtube.com/watch?v=Hyz-mbctnpw