Brian Setzer Orchestra - Muziek om nooit te vergeten: Week 18

Het idee is om de link met de muziek aan te klikken (opent in een ander venster) en dan onderstaand verhaal te lezen. Hierdoor kun je zowel de muziek als het verhaal in je opnemen. Hoewel het bij deze versie ook zeer de moeite waard is om na afloop van het lezen de link nog een keer aan te klikken en de video te bekijken...

Brian Setzer Orchestra - Rock this town (live)
(klik hier voor de muziek)

In de afgelopen blogs heb ik het al meerdere malen gehad over memorabele en legendarische live optredens die ik heb meegemaakt. Maar uiteraard is er ook altijd een "beste live belevenis ooit" en daar wil ik het in dit verhaal over hebben.

Brian Setzer (10 april 1959) kennen we uiteraard van de Stray Cats. Compleet met kuif en tattoos was dit de rockabilly held die deze muziekstijl bleef reanimeren. In 1990 besloot hij tot het formeren van the Brian Setzer Orchestra. Een nieuwe mix van Rock n' Roll met blazers als een Big Band. Verrassend maar ook verfrissend. Toch duurde het tot 1994 voordat de eerste cd uitkwam. Het dubuut kreeg gewoon de naam "Brian Setzer Orchestra" mee met daarop een mix van covers (o.a. Carl Perkins en Vince Taylor) maar ook eigen composities.

Die Big Band bestond uit zo'n 20 blazers. Hierdoor was het lastig om een tour van de grond te krijgen. Daardoor bleef het bij af en toe een TV-optreden en in 1996 volgde het tweede album "Guitar slinger". Opnieuw een klein aantal covers en verder eigen composities. Ook hierop de Stray Cats klassieker "Rumble in Brighton" maar dan in een big band jasje. Dit album werd weer gevolgd door "The dirty boogie" in 1998 wat eigenlijk voor de grote doorbraak zorgde. Hierop stond de eerste single "Jump jive an' wail", een cover van Louis Prima. Ook op dit album "Rock this town" wat eerder een hit was voor de Stray Cats. Het onderscheid eigen materiaal vs. covers sloeg op dit album ver door naar de covers. Met o.a. "This ole house" (Stuart Hamblen 1959) maar ook een duet met Gwen Stefani. Samen deden ze "You're the boss" wat o.a. ook werd opgenomen door Elvis in duet met Ann Margret.

Uiteindelijk volgde een uitgebreide tour en Amsterdam NL werd op 11 maart 1999 aangedaan. Gelukkig kwamen ze ook in Paradiso en wat was ik blij dat ik hiervoor kaarten had kunnen scoren. Wat ik die avond gezien heb zal ik nooit vergeten. Een bomvol podium met naast Brian Setzer een waanzinnige drummer (Bernie Dresel, de op één na beste drummer van de wereld) en een fantastische contrabassist (Mark Winchester). Verder waren er zowel links als rechts van het drumstel twee rijen met 5 blazers (trompet, trombone en saxofoon spelers). Je kwam ogen te kort. Terwijl Brian de aandacht trok met zang, tattoos, kleding, gekke bekken en gitaar(solo's) waren de blazers allemaal in hun eigen rij een showtje aan het opvoeren met draaien van de trompetten, vingerknippen, klappen en andere ongein. Ondertussen stond de bassist letterlijk bovenop zijn bas te spelen en de drummer besloot om om zijn drumstel te lopen en deze eens vanaf de andere kant te bespelen. Aan alle kanten gebeurde wat. En dit alles zonder kwaliteitsverschil want het klonk als een klok. Maar ik kan bijna met zekerheid zeggen dat iedereen die avond in Paradiso het op een andere manier beleefde. Want de kans dat je alles gezien hebt wat er gebeurde is onmogelijk. Ik vond het trouwens sowieso verrassend dat zo'n band het relatief kleine Paradiso bezocht. Dat bleek ook wel, want het was een eenmalige actie. De keren daarna stonden ze in een niet zo sfeervolle Heineken Music Hall. Het kaartje kostte destijds slechts 40 Gulden (omgerekend € 18,00). Dat is dus € 0,78 per bandlid. Niet te geloven.

De B.S.O. is nog steeds actief. Al wisselen de bandleden en ook de blazers regelmatig van samenstelling. Drummer Bernie is helaas vertrokken en ook bassist Mark Winchester had het Orchestra verlaten maar ik heb begrepen dat hij weer terug op het oude nest is. Naast drie (!) Kerst CD's, een Best of en een CD met Swing/Rockabilly versies van klassieke composities van o.a. Mozart, Wagner en Tchaikovsky zijn er ook nog twee reguliere albums uitgekomen waarvan de laatste ("Songs form Lonely Avenue") uitsluitend eigen werk bevat.

In de video die ik gepost heb spelen ze een oude Stray Cats klassieker. Maar dan verwerkt tot Big Band versie. Deze uitvoering is van het Woodstock optreden in 1999 dus met de geweldige Mark Winchester en de waanzinnige Bernie Dresel. Naar aanleiding van het concert in Paradiso schafte ik de DVD live in Japan aan (de link staat hieronder, kijk zeker een stukje). En ook hieruit blijkt dat het niet te volgen is. Het jammere aan de DVD is dat je overgeleverd bent aan de regisseur. Hij bepaalt wat je ziet en daardoor verliest het wel een stuk meerwaarde, maar desondanks neemt het me toch voor een deel terug naar die bewuste avond in Paradiso. De avond van mijn beste concert ooit.... (tot op heden)

Links:
Official Website: http://www.briansetzer.com/
Official Facebook: https://www.facebook.com/briansetzerofficial
Volledig Live concert Woodstock 1999: https://www.youtube.com/watch?v=Mktqdgt78-U
Volledige DVD Live in Japan: https://www.youtube.com/watch?v=f-GjbFeOCTw