Het idee is om de link met de muziek aan te klikken (opent in een nieuw venster) en dan terwijl de muziek speelt het bijbehorende verhaal te lezen. Zo kun je allebei tegelijk in je opnemen.
Danzig - I'm the one
(klik hier voor de muziek)
Danzig is een band uit New Jersey USA rond voorman Glenn Danzig. Deze voormalig zanger van the Misfits en Samhain werd opgepikt door Rick Rubin. Bij een optreden van Samhain was Rubin aanwezig in de zaal op zoek naar nieuw muzikaal talent voor zijn Def American label. Hij besloot om Glenn te tekenen als zanger voor een nieuw te vormen supergroep. Glenn ging alleen akkoord als bassist Eeri Von ook mocht tekenen. Uiteindelijk haakten ook gitarist John Christ en drummer Chuck Biscuits aan.
De muziekstijl werd gewijzigd naar een beetje bluesy rock en dit alles met de Jim Morrison-achtige stem van Glenn Danzig eroverheen. Het debuut album "Danzig" verscheen in 1988 met daarop direct (toen nog redelijk onbekende) klassiekers als "Mother" en "Twist of Cain". De band flirtte ook met doom, occult en horror zoals ze dit ook al deden met de eerdere bands van Glenn, waardoor er toch altijd een vreemde waas om Danzig hing.
Het tweede album "Danzig II-Lucifuge" (1990) staat tot op de dag van vandaag nog steeds bekend als één van de beste albums uit het blues/rock genre. Werkelijk niet één slecht nummer op dit album. Glenn heeft aangegeven voor dit album te zijn geinspireerd te zijn door Howlin' Wolf en Robert Johnson die in hun tijd ook werden gezien als "muzikanten die duivelse muziek speelden". Het gekozen nummer "I'm the one" was al eerder geschreven (ten tijde van het eerste album), maar de band besloot dit nummer te bewaren voor een album waar het beter op paste.
In 1992 volgde "Danzig III-How the Gods kill". Opnieuw een nieuwe richting. Deze keer wat meer doom en zeer dominant aanwezige gitaar-riffs. Ook een prachtig album met ook een fantastisch ingetogen nummer "Sistinas". De band had ook een constante line-up wat noemenswaardig is gezien het niet al te makkelijke karakter van Glenn. Op 22 september van dat jaar zag ik ze in Paradiso. Opvallend was dat iedereen bij ingang werd gefouilleerd op het bezit van camera's. Paradiso heeft namelijk een balkon en het gerucht ging dat Glenn absoluut geen foto's van bovenaf genomen wil hebben in verband met zijn dunner wordende haar. Ook zag ik voor het eerst dranghekken op een paar meter van het podium. Een ander opvallend ding was het drumpodium. Chuck Biscuits zat ongeveer op gelijke hoogte als de mensen op het balkon. Het optreden zelf stond als een huis. Voor mij nog altijd het beste qua geluid in het moeilijk goed te versterken Paradiso. Het stond helemaal perfect en Glenn was ook in topvorm.
Helaas waren dit ook de hoogtijdagen van de band. Er volgde een EP met live tracks waaronder "Mother" die een hoge rotatie kreeg op MTV. Daarop volgde Danzig 4 waarop de band een beetje doorsloeg. Er werd geëxperimenteerd met gitaar-tracks die achterstevoren werden opgenomen, verborgen Satanische teksten etc. Eigenlijk een project dat de plank volledig missloeg. Het zorgde ook gelijk voor onrust in de tent. De band viel uit elkaar en ook de relatie met Rick Rubin liep hoog op. Er volgden rechtzaken betreffende onuitgebracht materiaal en de mate van produceren (of het minimale daarvan) dat Rubin gedaan zou hebben voor de uitgebrachte albums waardoor de band meer royalties eiste. In de zoektocht van Glenn naar nieuwe muzikanten schijnt het dat voormalig Nirvana drummer Dave Grohl een aanbod af had geslagen waarna Joey Castillo (later Queens of the Stone Age) de plek op de drumkruk innam. Verder bleef de bezetting wisselen met o.a. Alice in Chains gitarist Jerry Cantrell, Prong gitarist Tommy Victor en Type O Negative gitarist Kenny Hickey die allemaal een periode in de band hebben gezeten.
Tot op de dag van vandaag is de band nog steeds actief. Er volgen ook steeds nieuwe albums maar zoals zo vaak zullen ze de eerste drie nooit meer overtreffen. Johnny Cash nam voor zijn American Recordings ook een Danzig nummer op "Thirteen". Deze werd in de Danzig uitvoering ook nog gebruikt voor de film "the Hangover". Ook schreef hij samen met Roy Orbison het nummer "Life fades away" voor het Roy Orbison album "King of hearts"
Hoe dan ook, die avond in Paradiso was er opnieuw eentje die hoog op mijn lijstje staat. Een band in absolute topvorm en in de meest geniale bezetting.
Links:
Official website:
http://www.danzig-verotik.com/
Metallica/Danzig live:
https://www.youtube.com/watch?v=7rrm-77tsfk
Danzig live Pinkpop 1995 "Dirty black summer":
https://www.youtube.com/watch?v=2-puGzbFMRc
Geen opmerkingen:
Een reactie posten