Het idee is om de link met de muziek aan te klikken (opent in een nieuw venster) en dan het blog te lezen. Zo kun je twee dingen tegelijkertijd in je opnemen.
Arc Angels - Paradise Cafe
(klik hier voor de muziek)
Soms zijn er wel eens van die (gelegenheids)bands die zomaar een album uitbrengen dat geniaal is. Je verlangt naar meer, maar helaas er komt weinig tot niks meer. Neem bijvoorbeeld David Bowie's Tin Machine (voor velen een flop, maar ik vond het fantastisch) of the Traveling Wilbury's (met Roy Orbison, Bob Dylan, George Harrison, Jeff Lynne en Tom Petty) die uiteindelijk ook maar twee albums maakten. Maar ik wil het deze week hebben over de band Arc Angels. We gaan terug naar 1992. Zoals in eerdere blogs vermeld had ik toen nog mijn CD winkel. Aan het eind van elk jaar maakten mijn collega's en ik een gebruikelijk "jaarlijstje" met daarin de beste vijf cd's van het afgelopen jaar. In 1992 prijkte bovenaan mijn lijstje het album "Arc Angels" van de band Arc Angels.
Arc Angels leerde ik kennen doordat ik halverwege de jaren '80 in aanraking kwam met zanger/gitarist Charlie Sexton. Hij had destijds als 16 jarige een aardig hitje met "Beats so lonely". Ik was erg gecharmeerd van dat nummer en zijn daarop volgende debuutalbum "Pictures for pleasure" (1985). Dit debuut werd gevolgd door het nog betere album "Charlie Sexton" waarop een fantastische uitvoering staat van het nummer "Cry little sister" (uit de film the Lost Boys). In 1991 dook hij ineens op in de film "Thelma and Louise" waar hij als muzikant in een bar stond te spelen. Dat was in de tijd dat hij al bezig was met het Arc Angels project.
In 1990 namelijk besloot hij om met gitarist Doyle Bramhall II (de zoon van Stevie Ray Vaughan's muzikale rechterhand Doyle Bramhall) en de ritme sectie uit Stevie Ray Vaughan's band Double Trouble (bassist Tommy Shannon en drummer Chris Layton) een nieuwe band te starten. Het werd Arc Angels waarbij de eerste drie letters verwezen naar Austin Rehearsal Complex waar de band ontstond na enkele spontane jam sessies. Vanaf zeer jonge leeftijd had Sexton al les gehad van grootheden uit de Austin, Texas muziek-scene waaronder Jimmy en Stevie Ray Vaughan. Hij was dus niet onbekend in deze kringen. Deze samenwerking resulteerde uiteindelijk in het geweldige album "Arc Angels". Ook weer zo'n album met geen enkel fout nummer. De zang afgewisseld tussen Sexton en Bramhall II. Veel authentieke Blues Rock, maar ook uitstapjes naar andere genres zoals het fantastische door Sexton gezongen "Sweet Nadine". Maar helaas was deze samenwerking niet van lange duur. Dit had meerdere oorzaken (de geringe publiciteit van Geffen Records, de slechte communicatie onderling maar vooral het extreme drugs gebruik van Doyle Bramhall II) en in 1993 was het over.
Terug dus weer naar zijn solo-werk. In 1995 bracht hij als the Charlie Sexton Sextet het album "Under the wishing tree" uit. Opnieuw was de publiciteit die de platenmaatschappij aan dit album gaf minimaal waardoor ook hiervan de verkoop enorm achter bleef. Maar Charlie Sexton bleef een gerenommeerd gitarist en dit resulteerde in een verzoek van niemand minder dan Bob Dylan. De vraag was of hij wilde toetreden tot de live band van Dylan wat Sexton accepteerde en zo is hij sinds 1999 een vast gezicht in de begeleidingsband van Dylan.
De verrassing was groot toen Arc Angels een reunie tour aangekondigde in 2009. Alleen bassist Tommy Shannon ontbrak. Er volgde een live album met DVD waarop enkele nieuwe live-tracks maar ook twee nieuwe studio opnames. Er werd ook een compleet nieuw album aangekondigd, maar die is tot op heden nog niet verschenen. Ook is het inmiddels weer akelig stil rond de band, dus ik vrees dat deze niet meer zal komen...
Links:
official website:
http://www.arcangelsmusic.com/
"Send by angels (live 2009):
https://www.youtube.com/watch?v=onNvBcGnrUQ
"Sweet Nadine (album version/audio only):
https://www.youtube.com/watch?v=JD1zpo3028Y
Geen opmerkingen:
Een reactie posten