Big Country - Muziek om nooit te vergeten: Week 30

Het idee is om de link met de muziek aan te klikken (opent in een nieuw venster) en daarna het blog te lezen zodat je beide tegelijkertijd in je op kunt nemen.

Big Country -You dreamer
(klik hier voor de muziek)

Een band die sinds de jaren '80 altijd mijn aandacht heeft getrokken is het Schotse Big Country. Ik zeg met nadruk het Schotse Big Country, want zo wordt de band altijd gezien. Ze zijn ook opgericht in Dunfermline omdat zanger Stuart Adamson daar opgroeide. Maar technologisch gezien is geen van de traditionele bandleden Schots (Adamson werd geboren in Manchester, bassist Tony Butler in London, Gitarist Bruce Watson in Ontario, Canada en drummer Mark Brzezicki in Slough, England). Toch is Schotland de uitvalbasis en muzikaal gezien klinken ze ook echt Schots vooral door het gitaar spelen met een doedelzak sound van gitarist Watson.

Het debuutalbum "the Crossing" stamt uit 1983. Daarop staat de klassieker "In a big country" en mede door dit nummer werden er van dit debuut in de UK meer dan een miljoen exemplaren verkocht. Het zorgde er tevens voor dat de band gelijk wereldwijd kon touren (het debuutalbum was ook een succes in de USA) en dat de opvolger "Steeltown" (1984) gelijk op nummer 1 binnenkwam in de Britse albumcharts. Ook kregen ze een uitnodiging voor het grote Band Aid project en tijdens tours was het zelfs mogelijk dat ze als opwarmer mochten fungeren voor Roger Daltrey of Queen.

In 1986 leek de echte grote doorbraak te volgen met het album "the Seer". Daarop staan namelijk de hits "Look away" en "The teacher". Voor mij was dit ook het eerste album van de band dat ik kocht. En ik was gelijk verkocht door het titelnummer waarbij de achtergrond vocalen verzorgd worden door Kate Bush. In diezelfde periode was er via een Nederlands TV programma een project waarbij je kon leren muziek spelen en hoe het was om in een band te zitten. Bassist voor dat programma (Rock School als ik me niet vergis) was Tony Butler. Helaas bleef het grote succes nog steeds uit, al was de band wel bekend maar kon het nog steeds geen grote zalen vullen.

Uiteindelijk bleek dit album zelfs het hoogtepunt van de carrière, want de albums die daarna volgden waren voor de fans om naar uit te kijken, maar niet om een nieuwe doelgroep aan te boren. Achtereenvolgens waren het "Peace in our time" (1988), "No place like home" (1991), "The buffalo skinners" (1993) en "Why the long face" (1995). De band was inmiddels afgestoten door platenmaatschappij Phonogram (1991) en de optredens werden niet minder in aantal, maar wel in steeds kleinere en intiemere zaaltjes. Zo had ik de eer om ze te zien in september 1998 en later nog op 19 april 2000 in de Kade in Zaandam. En die laatste keer niet geheel misselijk, want het voorprogramma werd verzorgd door een andere held: Mike Peters van the Alarm.

Die laatste keer bleek achteraf extra speciaal. De band had net het album "Driving to Damascus" uitgebracht. Er kwamen steeds meer verhalen dat zanger Stuart Adamson worstelde met de uitblijvende doorbraak en dat hij steeds meer problemen kreeg met te veel alcohol gebruik en depressief leek te worden. Af en toe verdween hij ook voor vrienden en bekenden waarna hij weken later weer opdook. Op 31 mei 2000 speelde Big Country een "Final Fling" farewell tour in Glasgow waarmee de band wilde aangeven om (al dan niet voorlopig) te stoppen met touren.

In november 2001 kwam er een serieus bericht naar buiten dat Stuart Adamson opnieuw verdwenen was. Via de website werd iedereen opgeroepen die maar iets wist van de verblijfplaats of ze contact wilden opnemen. Het bleek tevergeefs want op 16 december 2001 werd zijn lichaam levenloos aangetroffen op Honolulu, Hawaii.

Sindsdien is de band nog wel actief, maar vooral in de studio en regelmatig met wisselende bandleden. In 2007 werd het 25 jarig bestaan met enkele live optredens gevierd waarvoor drummer Brzezicki terugkeerde. Bassist Tony Butler was inmiddels ook leadzanger geworden. In 2010 werd er opnieuw een tour gestart, maar nu met Mike Peters als leadzanger en Jamie Watson (zoon van gitarist Bruce) was ook aangesloten bij de band. In 2012 verliet Tony Butler de band om als muziekleraar verder te gaan in Cornwall. Hij werd weer opgevolgd door Simple Minds bassist Derek Forbes. Zo bleven de posities gevuld. In mei 2013 zag ik deze samenstelling in de Boerderij in Zoetermeer. Ook weer zo'n gevalletje van, wil ik dit wel zien. Het was zeker leuk om het enthousiasme te zien dat de bandleden nog steeds hadden. Maar aan de andere kant toch ook wel erg sneu om te zien dat ze het echt van de oude nummers moeten hebben die slechts twee bandleden echt hebben meegemaakt. Bij de nieuwe nummers ging de sfeer in de zaal als een nachtkaars uit en ik vraag me dan toch af hoe je daar uiteindelijk in de kleedkamer over na gaat denken. Zou het hierom zijn dat ook Mike Peters eind 2013 heeft besloten om de band te verlaten?

Toch is er weer een nieuwe zanger gevonden en volgens Bruce Watson wordt er weer gewerkt aan nieuw materiaal. Ik moet eerlijk bekennen dat ik na "Driving to Damascus" niks nieuws meer heb aangeschaft. Dit is absoluut niet om een statement te maken, maar de nieuwe nummers trekken mij ook niet zo. Maar ze hebben genoeg prachtige albums gemaakt die regelmatig nog een draaibeurt krijgen. En de combinatie van de doedelzak gitaar van Bruce en het Schotse accent van Stuart Adamson is nou eenmaal kippenvel werkend. Daarom bedankt Stuart voor al dit moois en R.I.P.

Links:
Official website: http://www.bigcountry.co.uk/
"Chance" en "In a big country" live in Oost-Berlijn voor de val van de muur: https://www.youtube.com/watch?v=6tL4a9afK-s
"Eleanor Rigby" live: https://www.youtube.com/watch?v=JS--6mzw3eo
"John Wayne's dream" live: https://www.youtube.com/watch?v=2is8flYbuzg