Héroes del Silencio - Muziek om nooit te vergeten: Week 27

Het idee is om eerst de link aan te klikken met de muziek (dit opent in een nieuw venster) en om dan tegelijk met het afspelen van de muziek het blog te lezen.

Héroes del Silencio - Nuestro nombres
(klik hier voor de muziek)

Naast het "hopelandic" gezongen van Sigur Rós wat ik in een eerder blog heb geschreven, zijn alle andere beschreven acts tot nu toe Engelstalig. Nu is dat voor mij ook het meest prettig in het gehoor klinkend, maar als ik toch een band moet noemen die in een andere taal zingt waar ik ook een zwak voor heb, dan is dit wel het Spaanstalige Héroes del Silencio. En laat ik daar nou ook een aparte persoonlijke ervaring mee hebben... Dus bij deze.

De band werd in 1984 opgericht in Zaragoza door de broertjes Juan en Pedro Valdivia samen met hun neef Javier Guajardo Valdivia. De band werd aangevuld met bassist Enrique Bunbury, maar nadat Juan hem een David Bowie nummer hoorde zingen werd hij uiteindelijk de zanger van de band. De bandnaam Zumo de Vidrio werd gewijzigd in Héroes del Silencio en in 1987 namen ze de eerste EP op een jaar later gevolgd door het debuutalbum "El mar no cesa".

In 1990 kwam het tweede album uit "Senderos de traición" en met het nummer "Entre dos tierras" kregen ze regelmatig airplay op MTV. Hierdoor werd ik ook aangestoken. Er volgde een grote tour waarin ze voor het eerst buiten Spanje speelden (Zwitserland en België). Dit resulteerde in een live CD waarop te horen was dat het live ook een spectaculaire band was. In 1993 kwam het album "El espíritu del vino" uit en dit is misschien wel het meest geniale album. Hier was de band echt muzikaal op haar hoogtepunt. Er volgde opnieuw een tour en nu kwamen ze ook naar de Roxy in Amsterdam.

Ik was in het bezit van kaarten en op de dag van het concert vertrok ik richting Amsterdam. Ik was nog nooit in de Roxy geweest dus nam het zekere voor het onzekere om lekker op tijd te zijn. Toch stonden er al enkele mensen voor de gesloten deur die een half uur later open zou gaan. Aan de gracht geparkeerd stond een klein autootje met Spaans kenteken en met de achterklep open. Er zaten vier jongens in met een zuid-Europees uiterlijk. Uit de auto klonk knalhard muziek van Héroes del Silencio, om alvast lekker in de stemming te komen.

Het werd inmiddels drukker en drukker voor de deur. Maar op het tijdstip dat op het kaartje stond dat de deuren open zouden gaan bleef alles nog gesloten. Zelfs een half uur daarna was de deur nog steeds afgesloten en er ontstond een beetje rare sfeer. Er werd gebonkt op de deur (er zat geen raam in dus je kon niet zien wat er gaande was). Uiteindelijk ging de klep van het kleine autootje dicht, de auto reed van de parkeerplaats af. Vlak voor ze wegreden ging er nog een raampje open en werd er een prop papier uit het raam gegooid waarna ze met piepende banden wegreden. Gelukkig was er iemand slim genoeg op de prop op te rapen en open te vouwen. Het was het papier wat op de deur geplakt had gezeten en er stond met grote letters op dat het concert was afgelast wegens stemproblemen van de zanger....

Helaas heb ik ze daarna nooit meer voorbij zien komen in de concertagenda. De band heeft ook niet lang meer bestaan. Tijdens de opnames van het volgende album "Avalancha" was de spanning in de band groot. Na de release hiervan volgde nog wel een tour, maar in 1996 viel de band uit elkaar.

In 2007 volgde wel een reünie tour, maar helaas werd Nederland niet aangedaan. Neemt niet weg dat de muziek nog altijd geweldig blijft en ze regelmatig voorbij komen als ik mijn muziekcollectie een draaibeurt geef...


Links:
Official website: http://heroesdelsilencio.es/
"Entre dos tierras" live 2007 reünie: https://www.youtube.com/watch?v=MOMqmnuGxhM
"Nuestros nombres" live 2007 reunie: https://www.youtube.com/watch?v=FUffOVhU9LE
MTV unplugged sessie 1996: https://www.youtube.com/watch?v=cY5f8EVzN94